Satırlarıma başlamadan bütün insanları sevgiyle kucaklıyorum benim adım insan, yaşadığım yer dünya ve biz dünyalıyız.
Çünkü bu dünya bize tahsis edilmiş ve iç içe yaşama zorunluluğumuz var . Hepimiz birbirimize karşı sorumluyuz, her koyun kendi bacağından asılmıyor. Bir mahallede koyunu asarsanız leş kokusu her tarafı sarar .
Bize dokunmayan yılan bin yıl yaşasın değil . Çünkü bin yıl o yılanla yaşayamayız. Yani dostlar, bireysel değil toplumsal düşünmek lazım. Bu dünyada kötüler neden aktifken iyiler neden pasif? Oysa iyiler de kötüler kadar aktif olursa umut var olur.
Bizler çocukken Diyarbakır'ın Sur ilçesinin dar sokaklarında oynardık. Yorulduğumuz zaman mahalleden hangi kapıyı çalsaydık her kapı açılıyordu. Evlerindeki Fatma Teyze, Şerife Teyze, Pakize Teyze ve bir çoğu karnımızı doyurup sokaklara salardı. Tekrar mahallede oynardık çünkü biz çocuktuk.
Zengin fakir ayrımı yoktu.
Masumduk.
Çevremize güvenmek zorundaydık ve çevremiz de bize güven veriyordu. Yavaş yavaş büyüdük. Apartmanlara yerleştirildik, sınıflandırma ayrımı yapıldı.
Büyürken de çocuklara olan sevgi merhamet maalesef azaldıkça azaldı.
Eskiden otobüste, arabada çocuk görünce dil çıkartır, göz kırpardılar. Hareketler yapardılar, çocukları güldürmeye çalışırdılar büyüklerimiz. Şimdi annesi babası yanlış anlamasın diye başlarını çeviriyorlar. Ne çok şey çaldılar insanlıktan.
Ey kötüler oysa çocuklardan ellerinizi bir çekseniz, onlardan çok şey öğreniriz. Bir gün yolda yürüyorduk küçük kızımla beraber bana dedi ki:
"Baba anneannemi özlüyorum bu dünyadan erken göçüp gitti. Baba neden iyi insanlar erken bu dünyadan göç ediyorlar?"
"Kızım... "dedim, "...bir bahçeye girdiğinde hangi çiçekleri toplarsın?"
"En güzellerini toplarım baba." dedi.
"İşte kızım, iyiler erken giderler ve geriye kalan iyiler de sessiz kaldı mı ortalık böyle olur."
Çocuk şiddeti, çocuk istismarı ve çocuk gelinler ortaya çıkar.
Söylenecek çok şey var aslında ama yavaş yavaş söyleyeceğiz.
Ey çocuklar, yolculuğunuz üzücü ve mutlu anılarla dolu olacak. Bu böyle. Yolunuzda ne yer olursa olsun, bir ayağınızı diğerinin önüne koyarken incindiğinizde bile, önünüzde ne olduğunu kimse bilmeyecek. Ama siz bu yolculuğa hazırlanın Sadece sizin için iyi olanı isteyin ve iyi insanlara güvenin.
Vahit YILMAZ
Kommentare